Webunya başka bir dünya

Bugün Eminönü’nden Fatih’e gitmek için otobüse bindim. Sordum “Vefa nerdedir ?” diye. “Üç durak sonra in dedi” indim. Gri bir gökyüzünde çiseleyen ya?mur e?li?inde y?llar?n eskitemedi?i yorgun bir soka?a girdim. ?smini ?eyh Ebul Vefâ’dan alan Vefa soka??na… Fatih’in ?stanbul’un da Fatih’in semtinde ilim irfan kokusu sinmi? Vefâ’y? soludum. Tasavvufu ba? tac? yapm??, f?k?h, musiki, ?iir, ilm-i havas, ilm-i nücüm gibi ilimlerde mahir olmu?, büyük bir alimin ruhunu hissetmeye çal??t?m Vefâ da… Acaba  Fatih Sultan Mehmed Ebul Vefa ile görü?mek istedi?inde ilim i?leri aksar talebeler mahrum ...

Resimde gördü?ünüz ve o resimleri yapan ki?i Nuran ERDEN.. Nuran teyze 54 ya??nda. Trakya Üniversitesi Hal?c?l?k Bölümü mezunu. ?zmir’in Çe?me ilçesine ba?l? Germiyen Köyü’nde ya??yor. Uzun zaman köyde çobanl?k yapm??, hayvanc?l?kla, tar?mla u?ra?m??. ?imdiyse do?al g?day? ön plana ç?karan slow food hareketinin Türkiye’deki ilk ‘slow food’ köyü seçti?i Çe?me Germiyan’da küçük bir kafe i?letiyor ayn? zamanda pazarlarda kendi yeti?tirdi?i zeytini sat?yormu?. Buraya kadar her?ey normal. Tipik bir çal??kan Anadolu kad?n?. Hikayenin daha do?rusu hakikatin as?l k?sm? bundan sonra ba?l?yor. Nuran teyze resim tutkunu. Resim yapmay? ...

Ne de çok karard? kalplerimiz de?il mi? Ne çok öfke biriktirmi?iz içimiz de... Ne  çok hüzünler toplam???z… Birbirimizin kusurlar?n? görmekten ve  söylemekten birbirimizin gözümüzün içine bakmaya vaktimiz kalmam?? sanki… Sanki eksik hep bir yan?m?z,.. Bak?p göremiyoruz, konu?up dinleyemiyoruz, dokunup hissedemiyor muyuz? Yoksa yolumuz birbirimizi anlamaktan geçmedi?i için mi hiçbir yere varam?yoruz? Hani diyor ya  Zarif adam;   ?nsan sevmeli, Bazen bir insan?, Yahut bir a?ac? Ya da kanad? k?r?k bir ku?u,.. Zaten sevmezse insan, ?nsan m? olur? Olur mu hiç…   Madem kanad? k?r?k bir ...

?lginç ve ilgi çekici bir ba?l?k olmu? san?r?m de?il mi?. Çünkü ilgi çekmeyen bilimsel yaz?lar genelde okunmaz. Bende bu yaz?ya ilk ba?larken belgesel gibi yazmaya ba?lad???m? fark ettim. Sonra bakt?m ki bir monotonluk var bu böyle olmaz deyip daha okunabilir hale getirmeye çal??t?m. ?imdi tutupta size Epiktetos’un hayat?n? anlataca??m desem dönüp de bakmazd?n?z bile. Ben severim filozoflar? dü?ünürleri. Bir kere adam en önemli ?eyi yapm?? dü?ünmü?. Dü?ünmekle kalmay?p sorgulam??. Bu niye böyle olmu? diye. Ee hal böyle olunca dü?ünen adamlar? yazmak ve onlar?n hayat felsefelerini ...

Kelimeler iniyordu yine gökten. Her ya?mur tanesi bir harf ta??yordu. Topra?a dü?en her tane bir can veriyordu. Sonra Mevlana sesleniyordu birden ! ” Hangi tohum topra?a dü?tü de ye?ermedi ki” Ye?eren her yaprak soluyordu yeniden… Sevgi eken gönül f?rt?na biçermiy di? Biçiyordu yine m?sralar yürekleri. “Bilseydin her yapt???n kendine, ayn? kal?r m?yd?n ? Bilseydin ayn? el yazm?? tüm kaderi, yine k?zarm?yd?n ? Bilseydin üç gün kalm?? ömrün, kim ne demi? duyar m?yd?n ?” Duymazd?n do?ru. Çünkü insan iyiyi güzeli duymak ister. Bilmek ister bilemediklerini. Neyi ...